ظاهرا

تنهایی چیزی نیست که بشود ان را فریاد زد و یا به کسی گفت! وقتی که تنها هستی برای همیشه تنهایی و چیزی نیست که بگویی فلانی راستی من تنها هستم!

حداقل برای من اینگونه است، نمیتوانم به کسی بگویم که تنها هستم! نمیدانم غرورم اجازه نمی دهد یا اینکه دوست ندارم کسی به تنهایی ام وارد شود..همین اواخر به یکی گفتم که تنها هستم با هزار زور و سختی و او نیز گفت که من هستم و .. اما نمیدانم که چرا ان طور که میخاهم نیست ..

برایند همه اینها همه به گونه ای است که در روند زندگی من تفاوتی ایجاد نمی شود و من همانقدر تنها و خسته و دلگیر هستم.. بغض رهایم نمیکند و انجا که نباید فرو بریزد، فرو می ریزد و ژست به اصطلاح قوی من را خراب می کند!

ظاهر اراسته ام ..!